"Chcę wyjechać", czyli jak się za to zabrać.

Jeśli marzycie o tym, aby przeprowadzić się zagranicę, niezależnie od tego, gdzie miałoby to być, najważniejsze jest, abyście byli tego pewni. 

Postaram się w najważniejszych punktach opisać, na co powinniście zwrócić uwagę, co jest ważne, o czym nie można zapomnieć. 

Po pierwsze powinniście zadać sobie pytanie: Dlaczego chcę wyjechać? Co mnie ku temu pcha? Czy jest to chęć poznania nowego, nieznanego? Czy jest to kwestia czysto zarobkowa? Czy mam za sobą trudną historię i chciałbym zacząć nowe życie? A może jestem sam i chciałbym zacząć budować życie w innym kraju? Może jest to chęć przeżycia przygody? A może... nie wiem, dlaczego...?

1. Rozpoznane potrzeb.

Pierwszym krokiem powinno być rozpoznanie własnych potrzeb i pragnień. Co motywuje mnie do tego, by wyjechać? Dlaczego o tym w ogóle myślę? Dlaczego tego chcę? Dlaczego jest to tak ważne? Tylko, gdy będziecie znali ten powód, będziecie potrafili pokierować swoim losem w odpowiedni sposób. Już tłumaczę na przykładzie: 

Osoba, która będzie miała na celu tylko chęć zarobku, nie znajdzie radości w przygodach i integracji. Będzie pracować ile się da i wracać regularnie do Polski, do rodziny, bo za tym czai się jakieś konkretne marzenie - własny dom, mieszkanie, może podróże, może lepszy start dla dzieci, a może spłacenie długów... I osoba, która emigruje w celach zarobkowych rzadko będzie miała interes w tym, by się integrować, ponieważ jej życie toczy się gdzie indziej.... w Polsce. I to jest też ok...w pełni zrozumiałe. Ale w tym przypadku nie będziemy mogli mówić  o PEŁNEJ integracji. Natomiast osoba, która jedzie, by świadomie rozpocząć swoje nowe życie zagranicą, będzie starać się , by zostać przyjętą do nowego środowiska. Będzie zwracać uwagę na słowa, gesty i zwyczaje. Będzie wyciągać wnioski i starać się "wżyć" w swój nowy dom. Dlatego, jak widzicie - ROZPOZNANIE: jakie są moje motywacje i potrzeby, jest bardzo ważne. Bo tylko, jeśli je znacie, będziecie w stanie znaleźć dla siebie odpowiednie miejsce pracy i odpowiednie środowisko, w którym będziecie się czuć po prostu dobrze. 

2. Moje kompetencje, znajomość języka.

Kolejnym tematem, który jest bardzo ważny z punktu widzenia naszej potencjalnej emigracji jest wykształcenie i poziom znajomości języka obcego. Jeśli jesteście gotowi podjąć pracę fizyczną, niewymagającą znajomości języka, lub tylko w niewielkim stopniu, to możecie taką pracę znaleźć bardzo, szybko niemalże z dnia na dzień. Jednak musicie wiedzieć, że nie zarobicie wówczas dużo. Są to zarobki nieznacznie wyższe do tych w Polsce, najczęściej z zagwarantowanym zakwaterowaniem, które znacznie odbiega od średnich oczekiwań. I w zasadzie nie ma znaczenia, czy mówimy o Niemczech, Holandii czy Wielkiej Brytanii.

Jeśli natomiast szukacie pracy w swoim zawodzie, trzeba się najpierw zorientować, czy możecie się starać o pracę bezpośrednio u pracodawcy, czy być może wykonywanie Waszego zawodu jest możliwe dopiero po uzyskaniu aprobacji. W Niemczech np. nauczyciele, pielęgniarki czy lekarze muszą uzyskać tzw. "Annerkennung" , (roboczo możemy sobie to przetłumaczyć jako nostryfikację dyplomu). W zależności od zawodu, wymagania są różne, ale w większości, musicie spełnić warunek znajomości języka na konkretnym poziomie (B1, B2 lub C1).

I tu ważna uwaga: Zastanów się, jaką pracę chciałbyś wykonywać i dowiedz się, czy musisz poddać się procesowi uznania kwalifikacji zawodowych (nostryfikacji).  Zastanów się również, czy Twój język będzie wystarczająco dobry do wykonywania Twojej pracy. To jest ważne nie tylko dla Twojego pracodawcy, ale przede wszystkim dla Ciebie - żebyś sam się czuł komfortowo i żebyś oszczędził sobie niepotrzebnego stresu związanego z barierą językową. 

Sam proces uznania kwalifikacji zawodowych może trwać nawet kilka miesięcy - w zależności od zawodu i od Bundeslandu, w którym się o to ubiegasz.

3. Lokalizacja.

Wybierając miasto, zorientuj się, czy dane miasto oferuje dostateczną ilość mieszkań na wynajem. Np. bardzo atrakcyjne oferty pracy w Bawarii w Niemczech niosą ze sobą to ryzyko, że ciężko znaleźć tu mieszkanie, które byłoby w zasięgu możliwości finansowych. A nawet, jeśli masz dosyć duże środki finansowe, nie daje to pewności, że znajdziesz dla siebie mieszkanie, bo rynek jest naprawdę ciężki - jest więcej poszukujących niż mieszkań.  Dlatego sprawdź wcześniej, czy miasto, o którym marzysz jest osiągalne pod względem mieszkaniowym. 

4. Świadomość.

Jeśli już odważysz się na ten krok i wyjedziesz zagranicę, musisz być świadomy, że w pierwszych latach nie będzie to "high life". Życie w obcym kraju, gdzie nikt nie mówi w Twoim języku nie jest łatwe. Nawet jeśli język ten nasz. Do tego dochodzą gesty, zwyczaje, niepisane normy, które musisz poznać i się ich nauczyć. To zabiera dużo czasu. Jest to bardzo trudne. Ale opłaca się po wielokroć.

Chyba, że nie zależy Ci na integracji i już na początku założysz, że jedziesz po to by "zarobić i wracać" - to szczególny przypadek emigracji.

Być może brzmi to na pierwszy rzut oka dosyć strasznie. Uspokoję Was: wcale tak nie jest ;) Mimo wszystko, trzeba być świadomym , po co się jedzie i dokąd się jedzie... 

Opisałam Wam najważniejsze dla mnie punkty przygotowań do wyjazdu zagranicę. Na pewno jest więcej kwestii, o których w tym momencie nie pomyślałam.

Napiszcie proszę o Waszych wątpliwościach lub o Waszych wyobrażeniach czy nadziejach. 

A może ktoś z Was mieszka już zagranicą i może dodać coś od siebie?

Czekam na Wasze głosy :)